Neye niyet neye kısmet. Dün ikinci kez Dali sergisini ziyarete gitmek istedim. CerModern'e* ulaştığımda nedense Dali sergisini gezesim kaçtı. Aşağı katta 3-Haziran'da sona erecek başka bir sergi vardı: Draško Dragaš & Ratko Odalović: “Gizli Oyuncaklar Uzayı”...
İki sanatçının tarzları birbirine hiç benzememekle birlikte tek başlık altında bir sergi açmalarının mantığına anlayamadım... -düşünün yani o kadar uzağım konuya.
Draško Draga'ın çalışmaları hoşuma gitmedi, estetik gelmedi bana; ama Ratko Odalović'in çalışmalarındaki zenginlik ve çocuksu taraf tam bana göreymiş. Kendimi gerçekten oyuncak uzayında, bilmece çözme yarışında buldum. Adamımsın Odalović.
Bu arada CerModern yönetimine iletilir mi bilemiyorum, yine de ışıkların resmin bir noktasına yönlendirilmesi eleştirimi görevlilere ilettim. Resmin üst kısmı koyu, ışık alan alt kısım parlak görünüyor. Resim dediğinin temeli ışık değil mi? Bakın, öyledir, demiyorum; ama bence ışık en önemli unsurmuş gibi geldi bir an.
İşte adamım Odalović'in çalışmalarından bir örnek: The Secret Life Of Metropolis. Ve daha sonra yakın plan çekimlerini göreceksiniz, böylece tablonun sakladığı ayrıntıları yakalama fırsatı bulacaksınız. (Ayrıntılı çekimlerde renkleri biraz parlattım.)
 |
| The Secret Life Of Metropolis |
Bir örnek daha: Uzman Manzaraları... ve ayrıtıları...
 |
| Uzman Manzaraları |
*CerModern yazıldığı gibi okunuyor. 'Cer' trenlerin bakıma çekildiği yer demekmiş, -Ankaralılar bilir- CerModern'in olduğu yer eskiden Cer'di.
hiç sevemedim böyle ıncık cıncık resimleri ;)
YanıtlaSilBilmece gibi işte, oyuncak! Resme bakıp bakıp "Acaba içinde başka neler var?" diyoruz, oynuyoruz, başka bir şey beklememek lazım. Görüntüsü de şekerleme gibi.
YanıtlaSil