Nihayet 'emmi'liğim kayıtlara geçti, elimde belgeler var.
Ağabeyimin ilk çocuğu Mert dünyaya geldiğinde ve konuşmaya başladığında bana 'amca' demekte zorlanacağını düşünerek 'emmi' diye tanıtmıştım kendimi. Konuşmayı yeni sökmüş bir çocuğun 'emmi' demesi pek şeker oluyor.
Gel zaman git zaman 'emmi' kelimesi ilk çocuk Mert'in diline yerleşmişken ikinci çocuk Ege doğdu. O da 'emmi'yle yetişti. Artık ikisi de bana 'emmi' diyor. Duyanlara biraz garip gelebilir, yadırgayabilirler; ama şu kesin ki her gün yüzlerce kez duyduğumuz 'amca'dan çok daha sıcak ve özel geliyor insana. Ebeveynleri ne zaman karışır veya çocuklar toplum içinde 'emmi' dediklerinde küçük gören gözlere maruz kalırlar mı bilemiyorum; ama aşağıdaki ilk yazıyla ispatlandı ki ben bir 'Emmi'yim.
Hiçbir müdahale olmadan, kendi içinden gelerek ve bize verene dek kimseyi haberdar etmeden Mert'in hazırladığı yeni yıl mektubu.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder